Ministrze Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a gdzie nazwiska w rejestrze?

W celu uzyskania rejestru umów z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi zgodnie z planem złożyłem dwa wnioski: wniosek pierwszy z dnia 7 sierpnia 2013 roku, drugi z dnia 21 sierpnia 2013 roku, ponieważ celem było uzyskanie treści wykazu umów, a nie wiedziałem, czy w ministerstwie prowadzony jest wykaz i w jakiej formie ów wykaz jest prowadzony – złożyłem taki wniosek, aby ograniczyć pracochłonność odpowiedzi na ewentualny drugi wniosek.

W odrębnym od skarżonego postępowaniu wnioskiem z dnia 7 sierpnia 2013 wniosłem do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o udostępnienie informacji publicznej w zakresie:

  1. Czy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi prowadzi Rejestr Umów?
    1. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z punktu I – Czy Rejestr Umów prowadzony jest w formie elektronicznej?
      1. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt. I ppkt. A – Jakie oprogramowanie służy do jego prowadzenia? Jakie oprogramowanie bazodanowe wspiera jego funkcjonowanie? Wnoszę o przesłanie stosownych umów (wraz z załącznikami i specyfikacją), faktur i protokołów zdawczo-odbiorczych.
      2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt. I ppkt A– Jakie są możliwe kryteria przeszukiwania Rejestru Umów?
      3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt. I ppkt.A – Czy oprogramowanie wykorzystywane do prowadzenia Rejestru Umów umożliwia wydruk zestawienia / eksport informacji w zakresie umów spełniających określone kryteria?
        1. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt. I ppkt. A pppkt i – Jakie są możliwe kryteria przeszukiwania i jakie dane może zawierać zestawienie / eksport, o którym mowa w pkt. 1 ppkt. 1 pppkt 3?
      4. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie z pkt. I ppkt. i – Z jakim wyprzedzeniem nie dłuższym niż 14 dni należy uprzedzić urząd o woli wglądu do wymienionego rejestru?
    2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z punktu I – Jakie informacje odnośnie umów gromadzi Rejestr Umów?
    3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z punktu I – Jakie przepisy (ustawy, rozporządzenia, zarządzenia, regulaminy itp.) regulują jego funkcjonowanie? Wnoszę o przesłanie ich kopii.
    4. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie z punktu I – Czy organ rozważał wprowadzenie do funkcjonowania takowego rejestru umów?
  2. Jakie rejestry zawierające informacje dotyczące umów cywilnoprawnych zawieranych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi funkcjonują w Ministerstwie? Jakie są zasady dostępu do nich?

Określiłem, że informacje w formie elektronicznej należy przesłać przy użyciu poczty elektronicznej.

Dnia 20 sierpnia 2013 roku udzielono odpowiedzi wskazując, że m. in. ministerstwo prowadzi ewidencje umów cywilno-prawnych w formie elektronicznej – pliku Excel, który jest podzielony na 3 arkusze na podstawie regulaminu wewnętrznego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, gdzie w par. 23 pkt. 18 nałożony został na Biuro Administracyjno-Budżetowe obowiązek ewidencji oraz rozliczania umów cywilno-prawnych zawieranych przez Ministerstwo.

W postępowaniu będącym przedmiotem kolejnej skargi na bezczynność (skarga na bezczynność wraz z załącznikami tj.kopiami pism). w dniu 21 sierpnia 2013 roku roku skierowałem do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniosek o udostępnienie informacji publicznej (dalej także jako: drugi wniosek) w zakresie:

  • kopii ewidencji umów cywilno-prawnych w formie arkusza kalkulacyjnego zawierającego trzy arkusze,
  • kopii treści regulaminu wewnętrznego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, o którym mowa w piśmie.

Określiłem, że informacje w formie elektronicznej należy przesłać przy użyciu ePUAP lub opublikować w BIP zawiadamiając w sposób określony

Dnia 9 września 2014 roku podmiot udzielił częściowej odpowiedzi przesyłając dane w zakresie tiret drugiego jednocześnie pisząc „Ponadto informuje, że trwają ustalenia w zakresie formalno-prawnym możliwości udzielenia odpowiedzi w odniesieniu do tiret pierwszego ww. wniosku”. Odpowiedź podmiotu była niepełna.

Dnia 13 listopada 2014 roku wezwałem do uzupełnienia pisma z dnia 9 września 2014 roku o wskazanie terminu załatwienia wniosku, zgodnie z art. 13 ust. 2 u.d.i.p. jednocześnie przedstawiając szeroką argumentacje za brakiem podstaw dokonania jakichkolwiek wyłączeń wskazując m. in. „Zwracamy uwagę, iż w wyroku z 8 listopada 2012 r. Sąd Najwyższy, sygn. akt I CSK 190/12 przesądził, iż w umowach zawieranych przez gminę nie można wyłączyć imion i nazwisk”.

Po ponad 3 miesiącach od złożenia wniosku w dniu 26 listopada 2014 roku podmiot udzielił częściowej odpowiedzi dokonując wyłączenia z przesłanych dokumentów „danych dotyczących i odnoszących się do osób fizycznych”. Odpowiedź podmiotu była niepełna.

Przedstawione zestawienie zostało pozbawione danych (imion i nazwisk) osób fizycznych, pomimo żądania udostępnienia ich wyrażonego w piśmie z dnia 21 sierpnia 2014 roku, a następnie potwierdzonego przywołaniem w piśmie z dnia 13 listopada 2014 roku wyroku Sądu Najwyższego wskazującego na jawność imion i nazwisk osób zawierających umowy z podmiotami publicznymi.

Dane sprawiają wrażenie celowo usuniętych.

Podmiot nie wydał decyzji administracyjnej o odmowie dostępu do informacji publicznej w formie przewidzianej w ustawie. Pismo podmiotu z dnia 26 listopada 2014 roku nie może zostać uznane za decyzje administracyjną, gdyż nie zawierało danych określonych w art. 16 ust. 2 u.d.i.p.(zob. postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 09 kwietnia 2008 roku – sygn. akt. II SA/Gd 647/07) oraz pomimo sporządzenia w formie dokumentu elektronicznego nie zawierało wymaganego prawem podpisu elektronicznego(zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 roku – sygn. akt. II SA/Wa 823/13), a nie wyraziłem zgody na doręczenie administracyjne w formie elektronicznej (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2008 roku – sygn. akt. II SA/Wa 1038/07) niezbędnej na stan prawny sporządzenia pisma.

W przypadku, gdy informacja będąc publiczną nie może być udostępniona z uwagi na określone w przepisach rangi ustawy wartości (art. 61 ust. 3 Konstytucji RP), podmiot dysponujący informacją publiczną jest zobowiązany wydać decyzję o odmowie udostępnienia informacją publicznej stosowanie do treści art. 17 w związku z art. 16 u.d.i.p.(zob. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 18 lipca 2011 roku – sygn. akt. II SAB/Rz 29/11). Pod pojęciem „odmowy udostępnienia informacji publicznej” należy rozumieć sytuację, w której podmiot posiada informację o charakterze publicznym, ale jej nie udostępnia z uwagi na ochronę danych osobowych, tajemnicę zawodową, służbową, państwową, skarbową, statystyczną czy inną tajemnicę ustawowo chronioną bądź prawo do prywatności(zob. wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2002 roku – sygn. akt. II SA 3301/02).

Niewydanie decyzji w niniejszej sprawie – wobec stanowiska organu – jest bezczynnością, która musi prowadzić do uwzględnienia skargi i zobowiązanie organu do działania przewidzianego prawem. Bowiem dopiero wydanie decyzji administracyjnej i uzasadnienie jej w sposób zgodny z art. 107 § 3 kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 2 u.d.i.p. daje stronie gwarancję kontroli sądowej prawidłowości odmowy udostępnienia informacji publicznej (zob. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 października 2012 roku – sygn. akt. II SAB/Ol 67/12).

W przypadku, gdy Organ uważa, że udostępnienie in extenso żądanych materiałów nie jest możliwe z uwagi na zawarte w nich dane prawnie chronione, to nie może poprzestać na usunięciu tych danych z udostępnianych dokumentów, ale powinien co do nich wydać decyzję odmowną. Decyzja taka winna wskazywać w szczególności informacje (dane) objęte odmową – określone rodzajowo, z konieczności w sposób cechujący się pewnym, acz możliwie jak najmniejszym, stopniem ogólności a także wskazywać konkretną normę prawną stanowiącą podstawę takiej odmowy. Innymi słowy, treść decyzji odmawiającej udostępnienia informacji publicznej w całości lub określonej części (co do określonych rodzajów lub kategorii danych) musi być na tyle wyczerpująca i precyzyjna, aby umożliwiała intersubiektywną weryfikację tego rozstrzygnięcia w ramach ewentualnej kontroli instancyjnej lub sądowej.

Nie podzielam stanowiska Organu w zakresie dokonanego ograniczenia prawa do informacji. Wyłączone zostały dane wszystkich osób fizycznych bez przeprowadzenia badania czy określone osoby pełnią funkcje publiczne. Nie wskazano także, aby przeprowadzono ocenę czy ujawnienie imion i nazwisk naruszy prawo do prywatności osób fizycznych będących jednocześnie kontrahentami ministerstwa i osobami czerpiącymi pożytek z majątku publicznego.

W demokratycznym państwie prawnym nie może być akceptowalne, aby organy władzy publicznej działające na podstawie i w granicach prawa w sposób dowolny odmawiały prawa do informacji o swojej działalności uniemożliwiając jednocześnie poddanie swojego stanowiska kontroli sądowej. Postępowanie organu w niniejszej sprawie ogranicza także korzystanie z wolności słowa – w sposób nieodpowiadający wymogom prawa – wobec zamiaru upublicznienia przedmiotowych danych (zob. http://facebook.com/PublicznyRejestrUmow) i wzbudzenia debaty w przestrzeni publicznej na temat sposobu wydatkowania środków publicznych przez wszelkie instytucje nimi gospodarującymi.

Do dziś nie został wykonany mój drugi wniosek o udostępnienie informacji publicznej, ani nie została wydana decyzja administracyjna umożliwiająca poddanie stanowiska kontroli sądowej.

Podmiot co prawda podjął działania w sprawie, ale były one niedostateczne i wypełniły prawnych obowiązków określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

W tych okolicznościach stało się konieczne i uzasadnione wniesienie kolejnej skargi na bezczynność.

Contact with ,

1 komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *