Zmiana ustawy rozporządzeniem

Konstytucja RP jako najwyższe prawo w kraju ustanowiła:

Art. 61. 1. Obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa.
2. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu.
3. Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.
4. Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy.

W związku z ustępem czwartym uchwalona została ustawa o dostępie do informacji publicznej. W art. 3 ust. 1 tej ustawy ustanowiono, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych.
W celu urzeczywistnienia tej zasady każdy podmiot zobowiązany w rozumieniu ustawy ma obowiązek na podstawie z art. 9 ust. 2 ustawy prowadzić własny Biuletyn Informacji Publicznej ((

Art. 9 (…) 2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, tworzą własne strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje podlegające udostępnieniu w tej drodze.

)). Bez wątpienia w związku z art. 4 ust. 1 ustawy ((

Art. 4. 1. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: (…)

)) na każdej jednostce prokuratury w świetle ustawy o dostępie do informacji publicznej ciąży taki obowiązek, gdyż została w drodze ustawy w celu pełnienia służby Obywatelom (realizacji zadań publicznych).

Tak rzecze ustawa…

Niestety stwierdziłem, że zachodzą w zakresie art. 9 ust. 2 i 3 ustawy o dostępie o dostępie do informacji publicznej w prokuraturze pewne niedociągnięcia. Jako obywatel poczułem się zobowiązany zgłosić to ((art. 1 Konstytucji RP w związku z art. 63 Konstytucji RP)). W odpowiedzi na zgłoszenie, po pewnych przygodach – o których kiedyś indziej – w ostatnim czasie dane dostałem list od Prokuratury Generalnej z dn. 2 października 2013 roku podpisany przez Zastępce Dyrektora Biura Prokuratora Generalnego Piotr Wesołowski zawierający:

(…) Zgodnie z aktualnie obowiązującymi uregulowaniami prawnymi zawartymi w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 – Regulamin urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury / Dz. U. Nr. 49, poz. 296 ze zm./, obowiązek wynikającego (sic!) z dyspozycji art. 9 ustawy o dostępie do informacji publicznej dotyczący prowadzenia i redagowania własnych stron Biuletynu Informacji Publicznej prokuratury należy do Prokuratury Generalnej /§ 13 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia/ oraz do prokuratur apelacyjnych / § 26 ust. 1 pkt. 5 i 16 oraz 17 rozporządzenia/ i Prokuratur Okręgowych /§ 37 pkt 7 i § 44 pkt 7 i 8 rozporządzenia/. (…)

Z przytoczonym zdaniu wskazuje się potwierdzenie zapisów ustawowych w rozporządzeniu, ale …
Art. 87 ust. 1 Konstytucji RP stanowi:

Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Dla prawidłowego zrozumienia zapisów Konstytucji odwołajmy się do doktryny:

Z postanowień art. 87 ust. 1 można wyprowadzić w miarę precyzyjną hierarchię źródeł prawa jedynie dla aktów powszechnie obowiązujących. Przedstawia się ona następująco (w kolejności od aktów o najwyższej mocy prawnej):
1) Konstytucja (por. komentarz do 8 ust. 1);
2) umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie;
3) ustawa;
4) rozporządzenie.

— B. Banaszak, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2012

Zauważmy, że organ podjął wykładnie od odniesienie się do rozporządzenia. Spójrzmy na delegacje ustawową na podstawie, której uchwalono owe rozporządzenie:

Art. 18. 1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Prokuratora Generalnego, ustala, w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury określający:
1) wewnętrzną strukturę organizacyjną i zadania Prokuratury Generalnej, prokuratur apelacyjnych oraz pozostałych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, a także liczbę zastępców Prokuratora Generalnego, o których mowa w art. 12 ust. 4,
2) organizację pracy i sposób kierowania pracą,
3) dysponentów środków budżetowych,
4) formy i tryb sprawowania nadzoru służbowego, w tym poprzez wizytacje i lustracje,
5) tryb załatwiania spraw osobowych,
6) organizację pracy organów kolegialnych,
7) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w sprawach karnych,
8) sposób realizacji zadań związanych z udziałem prokuratora w sprawach cywilnych, rodzinnych, opiekuńczych oraz ze stosunku pracy,
9) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w postępowaniu administracyjnym i przed sądami administracyjnymi,
10) tryb działań podejmowanych przez prokuratora w celu zapobieżenia naruszeniom prawa,
11) tryb postępowania w sprawach skarg i wniosków,
uwzględniając potrzebę zapewnienia skuteczności i sprawności postępowania we wszystkich rodzajach spraw, prowadzonych przez prokuratora lub z jego udziałem, w tym szybkość i efektywność działania, z uwzględnieniem funkcjonalności i racjonalności działań prokuratora.

Tymczasem Konstytucja RP stanowi:

Art. 92.
1. Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści.
2. Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji, o których mowa w ust. 1, innemu organowi.

Należy więc przyjąć, że rozporządzenie może dotyczyć spraw wyłącznie określonych w delegacji ustawowej.

(…) Tym samym aktualnie obowiązujące przepisy prawa dotyczące prokuratury nie obligują jednostek szczebla podstawowego do prowadzenia stron Biuletynu Informacji Publicznej. Nie oznacza to jednocześnie braku możliwości uzyskania informacji publicznej dotyczącej działalności prokuratur rejonowych, gdyż zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. (sic!) ustawy o dostępie do informacji publicznej, informacja publiczna nie zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej jest udostępniana na wniosek. (…)

Czy luka w rozporządzeniu może stanowić podstawę do ograniczania prawa obywatelskiego? A jeśli tak to czy zaszło przekroczenie delegacji ustawowej?

Zostałem zmuszony się rozpisać do instytucji różnych.

W załączeniu:

Contact with ,,

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *