Burmistrz Miasta Przemków
TODO
Minister Skarbu Państwa ws.CRU
Skargi w związku z
TODO
Skargi w związku z
Powszechnie wiadomo, że w NGO jest wielki problem z BIP. Wystarczy przywołać, że OPP jest ponad 7 000, a BIP-ów na SGBIP jest poniżej 500.
Z zaistniała sytuacją napisałem do MAiC:
W związku z pismem BM-ZPO-0667-165/2013.MW wnoszę stosownie do art. 63 Konstytucji RP o zwrócenie się z prośbą o przekazanie danych do strony główne BIP do
Stowarzyszenia Wikimedia Polska
REGON: 100111890
NIP: 728-25-97-388
KRS: 0000244732
Stosownie do art. 61 Konstytucji RP wnoszę o informacje przez ePUAP ({usunięto}) czy Ministerstwo zwracało się do ww. Stowarzyszenia o przekazanie danych do strony głównej BIP.
Uzyskałem odpowiedź:
Szanowny Panie,
W odpowiedzi na wniosek z dnia 28 sierpnia 2013 r. dot. wystąpienia Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji, o przekazanie danych, do „Stowarzyszenia Wikimedia Polska” w celu umieszczenia tych danych na stronie głównej Biuletynu Informacji Publicznej uprzejmie informuję, że Ministerstwo nie występowało do ww. podmiotu o dostarczenie tych informacji.
Zgodnie z pismem BM-ZPO-0667-165/2013.MW pracownik strony głównej BIP występuje do podmiotów nadrzędnych nie zarejestrowanych na stronie (mając pewność, że jest to podmiot zobowiązany ustawą do rejestracji w BIP) w przypadku kiedy do rejestracji na stronie głównej BIP wystąpił podmiot pod niego administracyjnie podległy.
Jednocześnie informuję, że w przypadku przesłania prawidłowo sporządzonego wniosku przez „Stowarzyszenie Wikimedia Polska” o dodanie podmiotu do strony głównej Biuletynu Informacji Publicznej, wniosek ten zostanie niezwłocznie rozpatrzony.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) przekazuję następujące informacje:
1. Podmiot udostępniający informacje: Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji.
2. Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: Pan Tadeusz Mąkosa, Główny Specjalista w Biurze Ministra Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji
3. Osoba, która udostępnia informację: Pani Magdalena Skarżyńska, kierująca Biurem Ministra Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji.Z poważaniem,
Mateusz Wasilewski
Biuro Ministra
Podkreślenie własne. Z powodu wątpliwości instytucji pomogłem jej w dokonaniu ustaleń poprzez „zmuszenie”. Wystosowałem zapytanie i otrzymałem odpowiedź:
Szanowny Panie,
W nawiązaniu do prośby o udzielenie odpowiedzi na przekazane pytania dotyczące art. 9 ust. 3 i ust. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej, przekazane do Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji w dniu 18 września br. uprzejmie wyjaśniamy co następuję.
Pytania
1. Czy Organizacje Pożytku Publicznego otrzymujące 1% podatku (podatek to środki publiczne) to podmioty, które są podmiotami zobowiązanymi w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej?
2. Czy mają obowiązek i możliwość zgłoszenia z art.9 ust. 3 u.d.i.p.?
3. Czy taki wniosek przy spełnieniu pozostałych wymagań zostanie uwzględniony?
4. Jakie kryteria są oceniane przy rozpatrywaniu zgłoszenia art.9 ust.3 u.d.i.p.?
5. Czy badane jest to czy podmiot zgłaszający jest podmiotem zobowiązanym?
6. Czy oceniana jest zgodność z przepisami m.in. rozporządzeniem z art.9 ust.5 ustawy?Odpowiedzi
Ad. 1
Ustawodawca w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm., dalej „udip”) określił katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji publicznej. Do zakresu podmiotowego zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 udip należy zaliczyć m. in. podmioty, które reprezentują inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym. Zatem należy uznać, ze każdy podmiot, który dysponuje choćby nawet niewielką częścią publicznego mienia ma obowiązek udostępniania informacji na jego temat. Należy zgodzić się z opinią, że prawo do informacji podąża za publicznym mieniem, a osoby uprawnione mogą żądać informacji od każdego, kto takim mieniem zarządza lub z niego korzysta. Potwierdza to wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2002 r., II SA 1956/02 w którym wskazano, że „informację publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji.”Ad.2
Zgodnie z art. 4 ust. 1 udip podmioty wykonujące zadania publiczne obowiązane są do udostępniania informacji związanych z wykonywaniem tych zadań. Tym samym przepis ten obejmuje również organizacje pozarządowe wykonujące zadania publiczne.
Stosownie do art. 9 tej ustawy podmioty te obowiązane są tworzyć własne strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje publiczne. Obowiązane są one także do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej informacji niezbędnych do zamieszczania na stronie głównej Biuletynu Informacji Publicznej, na której znajdują się odnośniki umożliwiające połączenie z ich stronami.Ad. 3
Tak.Ad. 4
Kryteria oceniane przy rozpatrywaniu zgłoszenia są następujące:
– czytelność treści oraz wyrazistość pieczątek;
– zgodność pieczątki podmiotu z nazwą podmiotu wpisaną na wniosku;
– trafny wybór podmiotu nadrzędnego;
– data przesłania wniosku do strony głównej Biuletynu Informacji Publicznej.Ad. 5
Tak. Podmiot nadrzędny wskazuje czy jest to podmiot zobowiązany. W przypadku wątpliwości przeprowadzane są rozmowy telefoniczne z podmiotami zainteresowanymi.Ad. 6
Obowiązek zapewnienia zgodności z przepisami rozporządzenia wydanego na postawie art. 9 ust. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej spoczywa na każdym podmiocie zobowiązanym do utworzenia własnej strony Biuletynu Informacji Publicznej.Ufam, że przedstawione wyjaśnienia okażą się wystarczające.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) przekazuję następujące informacje:
Podmiot udostępniający informacje: Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji.
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: Pani Iwona Szelenbaum, radca prawny w Departamencie Społeczeństwa Informacyjnego oraz Pan Tadeusz Mąkosa, główny specjalista w Biurze Ministra Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji.
Osoba, która udostępnia informację: Pan Maciej Groń, Dyrektor Departamentu Społeczeństwa Informacyjnego Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji.
Z poważaniem,
Sekretariat
Przekonali mnie, że są świadomi tego obowiązku. Należy tylko zauważyć, że podjął stanowisko radca prawny, a wytworzenie od 18 września do 2 października po przedłużkach.
Wykładania poprzez definicje pojęcia informacji publicznej…Dosyć śmiała, bo zaraz ja zostanę podmiotem zobowiązanym jako dysponent (strona) decyzji administracyjnej o odmowie dostępu do informacji publicznej. Orzecznictwo informuje:
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż Stowarzyszenie Przyjaciół Miasta K., jako organizacja pożytku publicznego, bez wątpienia jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia sprawozdań w zakresie swojej działalności oraz majątku, w tym majątku uzyskanego z przekazanego 1% podatku dochodowego przez osoby fizyczne, co wynika wprost z art. 23 ust. 2a ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010r., nr 234, poz. 1536 ze zm.). Z kolei informacje, nie uwzględnione w powyższych sprawozdaniach, a dotyczące działalności Stowarzyszenia związanej z gospodarowaniem majątkiem publicznym podlegają udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wskazać również należy, iż informacje publiczne mogą być udostępniane na stronach internetowych, ale tylko wtedy można uznać, że zostały udostępnione w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdy strona internetowa będzie udostępniona w ramach urzędowego publikatora teleinformatycznego – Biuletynu Informacji Publicznej (art. 8 ustawy).
Zakres podmiotowy art. 10 u.d.i.p. oraz art. 6 ust. 2 i 3 u.d.i.p jest tożsamy.
A może MPiPS, skoro w ograniczonym zakresie nadzoruje organizacje pożytku publicznego?
Skierowałem pismo:
Zgłaszam na podstawie art. 63 Konstytucji RP niedopełnienie nadzoru obowiązku publikacji adresu strony BIP określonego w art. 9 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2001 nr 112 poz. 1198 z późn.zm.; dalej: u.d.i.p.) w związku z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy przez organizacje pożytku(dalej:OPP). Świadczyć może o tym fakt iż na stronie http://www.bip.gov.pl/subjects/index/14013 znajduje się 68 stowarzyszeń / towarzystw, a w oparciu o pobieżną analizę http://www.pozytek.gov.pl/Wykaz,organizacji,majacych,status,OPP,1020.html można stwierdzić iż takich podmiotów jest ponad 3,8 tysięcy.
Zgłaszam również niedopełnienie obowiązku określonego w art. 9 ust. 1 u.d.i.p. przez organizacje wymienione w załączniku 1.
Proszę na podstawie art. 61 Konstytucji RP o informacje:
– jakie działania kontrolne w zw.z ww.obowiązkiem wobec OPP podejmował Minister?(…)
Załączniki:
1. wykaz OPP za 2012 z rachunkami aktualizacja rach xls.xls
MPiPS stwierdziło, że to nie ich kompetencja, bo to wykracza poza nadzór określony w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie stanowiącym:
Art. 28. 1.Nadzór nad działalnością pożytku publicznego organizacji pożytku publicznego, w zakresie uprawnień, obowiązków i wymogów wynikających z art. 8—10, art. 20, art. 21, art. 23, art. 24—27 oraz art. 42—48, sprawuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
W związku z powyższym, pozyskaniem informacji o NGO z MPiPS oraz przepisem art. 230 KPA stanowiącym:
Do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań i działalności organizacji społecznej właściwy jest organ bezpośrednio wyższego stopnia tej organizacji, a w stosunku do organu naczelnego organizacji — Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie sprawujący nadzór nad działalnością tej organizacji.
skierowałem pismo do KPRM:
Stosownie do art. 63 Konstytucji RP zgłaszam niedopełnienie obowiązku określonego przez art. 9 ust. 2 i 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej przez naczelny organ Stowarzyszenie Dobry Brat. Organ jest podmiotem zobowiązanym z względu na realizowanie zadania publicznego w wyniku umowy z Ministrem Pracy i Polityki Społecznej numer 482_I/13 zawartej dnia 14.08.2013 w ramach programu „Fundusz Inicjatyw Obywatelskich – edycja 2013”. Z względu na art. 230 KPA KPRM jest organem właściwym do wniesienia niniejszej skargi.
Żądam niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego naruszenia (wypełnienia obowiązku).(…i tak wobec łącznie 12 podmiotów w piśmie)
Otrzymałem odpowiedź:
W odpowiedzi na Pana skargę z dnia 19 października 2013 r. Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady do Spraw Uchodźców wyjaśnia, iż zgodnie z art. 21 ustawy z dnia
6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198, z późn. zm.) do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270, z późn. zm.).
W świetle powyższego Departament informuje, iż Prezes Rady Ministrów nie jest organem właściwym do rozpatrzenia Pana skargi.Radca Generalny
Michał Kalinowski
Odpowiedziałem:
Uprzejmie wyjaśniam, że skarga nie dotyczyła >>postępowania<< w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej (które wszczynane jest na podstawie art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej [dalej: ustawy]), a dotyczyła niewypełniania obowiązków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy i nie mają tu zastosowania przepisy PPSA. Stanowisko organu jest błędne, a przytoczenie art. 21 ustawy bezzasadne.
Wskazuje na to treść wyrok NSA (sygn. akt I OSK 169/09) :
„O ile złożenie przez indywidualnie oznaczony podmiot wniosku o udostępnienie informacji publicznej inicjuje sprawę administracyjną, której zakończenie podlega kontroli sądu administracyjnego, o tyle zupełnie inny charakter ma publikowanie informacji publicznej w Biuletynie Informacji Publicznej. (…) W konsekwencji wszelkie akty i czynności podejmowane przez organy administracji w związku z prowadzeniem Biuletynu Informacji Publicznej, jak i bezczynność w tym zakresie, nie mogą podlegać kontroli sądu administracyjnego. Tym bardziej, że w ustawie o dostępie do informacji publicznej nie istnieje żaden przepis prawa, który wskazywałby na uprawnienia strony do żądania zamieszczenia, bądź też usunięcia określonych informacji publicznej w Biuletynu Informacji Publicznej. (…) Ponadto ewentualna skarga na prowadzenie Biuletynu Informacji Publicznej, może przybrać jedynie formę skargi w trybie działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego.”Pragnę zauważyć również, że Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji nie jest właściwe do nadzoru prowadzenia BIP, a kontroluje ten obowiązek organ zwierzchni. W niniejszej sprawie na podstawie art. 230 KPA organem właściwym do rozpatrzenia niniejszej skargi jest Prezes Rady Ministrów.
Mając na względzie powyższe – wnoszę o ponowne rozpatrzenie skargi.
Powoli zaczynają się kończyć podmioty, które mogłyby pełnić nadzór. Jeszcze zostaje nadzieja na nadzór wykreowany w sporze kompetencyjny.
2 miesiące temu skierowałem do Ministerstwa Spraw Zagranicznych wniosek o udostępnienie wstępnych informacji w zakresie rejestru umów (p. etap 1 procedury). Mimo upływu terminu 14 dni nie uzyskałem żadnej odpowiedzi. Ufając, że to przez pomyłkę – w ramach dobrej woli, bo wezwanie nie jest obowiązkowe – skierowałem wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Po 18 dniach od wezwania dostałem odpowiedź na wstępne pytania.
Jeszcze tego samego dnia skierowałem wniosek o udostępnienie zestawienia umów w ramach etapu 2 procedury.
Dziś na skrzynce znalazłem:
Niestety, załącznik „MSZ REJESTR UMOW 2013.xlsx” nie okazał się tym czego się spodziewałem.
Początkowe wiersze przedstawiają się następująco:
KOMPARYCJA UMOWY | PRZEDMIOT UMOWY | DATA PODPISANIA UMOWY | DEPARTAMENT WŁAŚCIWY oraz OSOBA ODPOWIEDZIALNA | RADCA PRAWNY OPINIUJĄCY UMOWĘ | RODZAJ SRODKÓW PUBLICZNYCH Z KTÓRYCH FINANSOWANA JEST UMOWA | NUMER UMOWY |
---|---|---|---|---|---|---|
Ministerstwem Spraw Zagranicznych a | opinia prawna dot. mechanizmu implementacyjnego do Konwencji Rady Europy o zwalczaniu przemocy wobec kobiet | 02.01.2013 | Dyrektor Generalny – Mirosław Gajewski – Janusz Stańczyk | na podstawie wzoru | 3942 | |
Ministerstwem Spraw Zagranicznych a Usługi Biurowo-Księgowe w Łodzi | weryfikacja sprawozdań koncowych z wykonania zadań publicznych na podstawie umów dotacji | 02.01.2013 | Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej – Dyrektor Joanna Skoczek | na podstawie wzoru | 3943 | |
Ministerstwem Spraw Zagranicznych a | 3944 | |||||
Ministerstwem Spraw Zagranicznych a PRIMO ONESTO Sp. z o.o. | dostarczenie 55 mat wejściowych w budynkach MSZ | 02.01.2013 | Biuro Administracji – dyrektor Tomasz Olejniczak | 3945 | ||
Ministerstwem Spraw Zagranicznych a | 3946 |
Nie, to nie jest pomyłka – są puste wiersze.
Wierszy jest 1132. Najniższy numer to 3942. Najwyższy numer 5092. (5092-3942=1150)
Dalej to już łatwiej napisać czego nie ma:
W zakresie przedmiotu interesujące wydają się umowy z znanymi kontrahentami w zakresie (pisownia oryginalna):
W przypadku umów, gdzie kontrahent jest nieznany można wyróżnić:
Skarga do sądu się redaguje. Jutro (lege artis) zostanie nadana. Cierpliwość się skończyła.
W związku z niepokojącą sytuacją z PPIS w Kartuzach ostatnio wystosowałem obszerną skargę do Starostwa Powiatowego w Kartuzach:
Stosownie do art. 63 Konstytucji RP zgłaszam podejmowanie niezgodnych z prawem zarządzeń oraz ograniczanie praw człowieka w sposób i w zakresie niedopuszczalnym.
Czytaj dalej →
Dziś dostałem miły prezent z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej:
W pliku „Rejestr umów Dysponent części budżetowych-umowy dotacji od 01.01-21.08.2013.xls” mogę odszukać m.in. wiele, wiele organizacji pozarządowych, które realizują zadania publiczne, a niestety najprawdopodobniej BIP-u zgłoszonego nie mają. Wśród nich np.TWIS „Obiektyw” z umową na kwotę 122 875,00 zł. Umów jest ponad tysiąc. Ich łączna wartość to ponad 100 mln złotych.
Umowy o najwyższej wartości zostały zawarte z:
Kto napisze do tych Państwa, że zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej powinni mieć Biuletyn Informacji Publicznej i informować na nim na co wydają te środki publiczne?
W pliku „Rejestr umów Dysponent III stopnia-umowy cywilnoprawne z osob. fizycznymi 01.01 – 31.08.2013 r.xls” widnieją 4 umowy na łączną kwotę 10 100 zł. Wszystkie są w przedmiocie opracowanie materiału nt. doświadczeń PUP w Olsztynie lub Ostrowie Wlkp. lub Lęborku lub Siedlcach – rozdział publikacji „Dobre praktyki – doświadczenia urzędów pracy”.
W pliku „Rejestr umów Dysponent III stopnia-umowy cywilnoprawne z osob. fizycznymi 01.01 – 31.08.2013 r.xls” widnieje 482 pozycji. Zasługują na szczególną uwagę:
W pliku „Rejestr umów Dysponent III stopnia od 01.01 – 31.08.2013 r..xls” jest kilka arkuszy zawierających informacje o przykładowo:
Plik „Rejestr umów Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od 01.01-21.08.2013.xlsx” w sposób wyraźny informuje o braku takich umów.
Plik „Rejestr umów Fundusz Pracy od 01.01-21.08.2013.xlsx” zawiera dwa arkusze. Arkusz „DRP zawiera umowy na kwotę 617 585,58 zł w 13 umowach. Najwyższa dotyczy „świadczenie usługi cateringowej na potrzeby spotkań, konferencji oraz szkoleń” na kwotę 463 454,00 PLN. Arkusz „DI” zawiera:
Lp. | Nr Umowy | Kwota | Przedmiot Umowy | Data zawarcia umowy | Wykonawca |
---|---|---|---|---|---|
1 | 51/DI/PN/2012/2013 | 851 701,20 | Platforma e-learning dla PSZ (Publiczne Służby Zatrudnienia – urząd obsługujący ministra właściwego do spraw pracy, powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy, filie i oddziały urzędów pracy, urzędy wojewódzkie i urzędy marszałkowskie) realizujące zadania określone ustawą z dn. 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instutucjach rynku pracy. | 22.04.2013 | MyNetwork Polska Sp. z o.o |
2 | DI/FP/1/2013 | 43 050,00 | przeniesienie szafy serwerowej z Centrum Przetwarzania Danych Orange Polska S.A w W-wie do serwerowni Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w W-wie, ( demontaż, transport i ponowne uruchomienie oprogramowania systemowego i narzędziowego oraz aplikacji zainstalowanych na tych urządzeniach. | 17.04.2013 | Intertrading |
3 | 29/DI/WR/2013 | 31 490 296,00 | utrzymanie i rozwój PSZ system teleinformatyczny: a/ Oprogramowanie Syriusz, b/ Monitoring Zawodów, c/ Rejestr Instytucji Szkoleniowych, d/ Słowniki Centralne | 04.07.2013 | Sygnity |
4 | 11/DI/PN/2013 | 1 968 000,00 | Aplikacja Centaralna-utrzymanie i rozwój PSZ | 05.07.2013 | Sygnity |
A może to wszystko bujda? Podła manipulacja? Dlaczego samemu nie napisać (wystarczy e-mail, bez podpisu elektronicznego, imię, nazwisko, elektroniczny adres dostawy) i zażądać pełnych danych?
Można to zrobić w ten sposób:
W przypadku pozostałych urzędów można skorzystać z Procedury uzyskiwania Rejestrów Umów.
Z wyrazami szacunku,
Adam Dobrawy
Otrzymałem po 14 dniach odpowiedź na wniosek z UM Katowice.
Uzyskałem w dziś CRU Ministerstwa Środowiska bez żadnych zastrzeżeń. W równe 14 dni.
Dla mnie interesujące pozycje:
Rejestr Umów udostępniono po 14 dniach na taki wniosek:
Jedna z prokuratur apelacyjnych zwróciła mi uwagę na badania stron podmiotowych Biuletynu Informacji Publicznej prokuratur apelacyjnych i wybranych prokuratur okręgowych przeprowadzone przez Prokuraturę Generalną, którego sprawozdanie dostępn jest również poniżej:
Na wstępie rzuca się w oczy fakt, że badanie nie obejmuje samej Prokuratury Generalnej, a ma ona istotne niedociągnięcia.
Strony podmiotowe poszczególnych jednostek prokuratury szczebla apelacyjnego powiązane są ze stroną podmiotową Prokuratury Generalnej. Z kolei ze stronami podmiotowymi prokuratury apelacyjnej powiązane są strony podmiotowe podległych jej prokuratur szczebla okręgowego. Dla prokuratur rejonowych nie zostały utworzone strony podmiotowe.
Uważam, że narusza przepisy nieprowadzenie przez prokuratury rejonowe stron podmiotowych, gdyż jest to podmiot zobowiązany, a to kierownik jednostki będzie miał obowiązek jego prowadzenia.
Biorąc pod uwagę konieczność ich odpowiedniego stosowania, stwierdzić należy, iż struktura stron podmiotowych BIP prokuratury umożliwia publikację wszystkich informacji, o których mowa w powołanym wyżej przepisie ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Ustawa o dostępie do informacji publicznej ustala otwarty katalog informacji publicznej podlegającej udostępnieniu w Biuletynie Informacji Publicznej stanowiąc:
Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, obowiązane są do udostępniania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–3, pkt 4 lit. a) tiret drugie, lit. c) i d) i pkt 5. Podmioty, o których mowa w zdaniu pierwszym, mogą udostępniać w Biuletynie Informacji Publicznej również inne informacje publiczne.Art. 8 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej
Kierownik jednostki winien móc reagować na zapotrzebowanie lokalnych społeczności poprzez umieszczenie w menu przedmiotowych informacji publicznej innych niż wymagane, o czym stanowi przepis:
1. Strona podmiotowa BIP zawiera w szczególności:
(…)
5) menu przedmiotowe umożliwiające odnalezienie:
(…)
b) innych informacji publicznych, o których mowa w art. 8 ust. 3 zdanie drugie ustawy, a w szczególności takich, których publikacja leży w interesie publicznym, zaspokaja potrzeby obywateli i ich wspólnot, wspiera rozwój społeczeństwa obywatelskiego lub przyczynia się do polepszenia działalności podmiotu udostępniającego informacje,
(…)par. 11 rozporządzenia w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej
Odebranie takiej możliwości naraża podmiot na paraliż w przypadku nagłego wzrostu zainteresowania daną informacją, gdyż każdorazowo w przypadku złożenia wniosku podmiot będzie musiał przekształcić informacje do formy określonej w wniosku i ponownie udostępnić w sposób określony w wniosku. Udostępnienie informacji publicznej zwalnia organ z obowiązku ponownego udostępnienia, co potwierdza orzecznictwo:
(…) udostępnienie informacji publicznej w BIP wyłącza obowiązek ponownego jej udostępniania na wniosek zainteresowanego, czy w innych przewidzianych w ustawie formach (np. wyłożenia, wywieszenia). Natomiast wniosek zainteresowanego może spowodować po stronie dysponenta informacji obowiązek jej udostępnienia wyłącznie wtedy, gdy informacja ta nie została wcześniej udostępniona i nie funkcjonuje w obiegu publicznym, co nie pozwala zainteresowanemu zapoznać się z jej treścią inaczej, aniżeli wskutek złożenia wniosku do odpowiedniego organu o udzielenie informacji.II SA/Sz 505/08 – Wyrok WSA w Szczecinie
Należy więc pozostawić swobodę w zakresie informacji publicznej, która może zostać udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, a której publikacja nie jest wymagana przez prawo.
Ponadto strony te nie zawierają czytelnych linków do istniejących internetowych serwisów informacyjnych poszczególnych podmiotów, co nie czyni zadość regulacji, zawartej w § 10 powołanego rozporządzenia.
Uważam, że prokuratury nie powinny prowadzić odrębnych serwisów informacyjnych innych niż BIP, gdyż wszelkie informacje wykorzystane przez organ mogą zostać opublikowane w BIP. Tworzenie odrębnych serwisów internetowych godzi w racjonalność wydatków publicznych, gdyż stworzenie i prowadzenie dodatkowej strony internetowej wiąże się z określonymi kosztami, które są bezzasadne, prowadzi do powielania pracy przy publikacji informacji w obu stronach, co niepotrzebnie obciąża pracowników instytucji, a również – O ironio! – utrudnia dostęp do informacji, co powoduje do ograniczenia zaufanie do Państwa, gdyż osoba zainteresowana musi poszukiwać na dwóch stronach informacji, których istnienia może się nawet nie spodziewać.
Świadom jestem regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury i ubolewam nad zawartymi tam przepisami.
Mogę tylko zwrócić uwagę na stanowisko przedstawione w monitoringu prowadzonym przez Michał Bukowski, Krzysztof Hrycko na zlecenie MSWIA:
Ustawy i rozporządzenia wydawane są w celu regulacji zagadnień, które są ich przedmiotem;nakładanie zaś obowiązku prowadzenia innej strony niż strony BIP wydaje się być przekroczeniemdelegacji konstytucyjnej (w przypadku ustaw) lub ustawowej (w przypadku rozporządzeń).Jedynym aktem prawnym w randze ustawy nakładającym na podmioty obowiązek prowadzeniastrony internetowej jest UDIP. Dlatego nawet jeśli w innych aktach prawnych znajduje się zapis „publikuje się na stronie internetowej podmiotu”, należy rozumieć przez to umieszczanie informacji publicznych na stronie podmiotowej BIP.
Dla pełnego stanowiska wyrażę, że przepisy:
1. Strony podmiotowe BIP prowadzone są w formie odrębnych stron WWW.
2. W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy, posiada własną stronę WWW, stronę podmiotową BIP utworzoną przez ten podmiot wydziela się z tej strony przez umieszczenie na stronie głównej WWW linku zawierającego logo BIP, umożliwiającego bezpośredni dostęp do podmiotowej strony BIP.
3. Strona WWW podmiotu może być jednocześnie stroną podmiotową BIP, o ile spełnia wszystkie wymogi ustawy i rozporządzenia. W takich przypadkach ust. 2 nie stosuje się.
nie mogą w przypadku organów władzy publicznej interpretowane jako legitymacja do prowadzenia stron. Obowiązek prowadzenia BIP dotyczy również organizacji pozarządowych (por.Nadgorliwość trącąca biurokracją) do których nie ma zastosowania zasada legalizmu, co uzasadnia odpowiednie regulacje.
Odnośnie wymogu, określonego w ust. 4 art. 8 ustawy o dostępie do informacji publicznej (wskazania w BIP informacji dotyczących sposobu dostępu do informacji publicznych będących w ich posiadaniu i nieudostępnionych w Biuletynie Informacji Publicznej), należy stwierdzić, iż na stronie BIP Prokuratury Generalnej znajduje się informacja o sposobie dostępu do informacji publicznych, będących w jej posiadaniu i nieudostępnionych w Biuletynie Informacji Publicznej wraz ze wzorem wniosku do Prokuratury Generalnej o dostęp do informacji publicznej. Informacja w tym zakresie jest widoczna na stronach podmiotowych wszystkich jednostek prokuratury szczebla apelacyjnego i okręgowego. Optymalnie byłoby, gdyby taka informacja i wzór wniosku odnosiły się opcjonalnie także do prokuratur niższych szczebli. W obecnym stanie wnioskodawca może mylnie skierować do Prokuratury Generalnej wniosek o udostępnienie informacji, będącej w posiadaniu jednostki niższego szczebla.
Ta „usterka” kieruje nas na zasadniczy problem systemu Biuletynów Informacji Publicznej prokuratury – jednostki podległe nie prowadzą własnych stron podmiotowych. Wskazuje się:
Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, tworzą własne strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje podlegające udostępnieniu w tej drodze.
Strony podmiotowe BIP prowadzone są w formie odrębnych stron WWW.
Powszechnie przyjmuje się, że sekcja o jednostce podległej w stronie jednostki prowadzącej nie wyczerpuje prawnych obowiązków jednostki podległej. Zupełnie niejasne i niezrozumiała jest obecna struktura stron internetowych. Jednostka prowadząca może dostarczać rozwiązania techniczne do prowadzenia własnych, odrębnych BIP. Przykładowo oprogramowanie dostarczane przez Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego.
Można również zwrócić uwagę, że przykładowo GIODO lub UKE obywa się bez dodatkowego serwisu informacyjnego prowadząc wyłącznie BIP.
Należałoby też wyodrębnić informację o sposobie załatwiania skarg i wniosków.
W tym miejscu należy wyróżnić, że Prokuratura Okręgowa w Warszawie nie publikuje ani w BIP, ani na stronie internetowej adresu poczty poczty elektronicznej, co odczułem przy odrębnej prywatnej sprawie, co ogranicza moje konstytucyjne prawo do wnoszenia skarg i wniosków (art. 63 Konstytucji RP).
Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków nie nakłada wymogów w zakresie szczególnego sposobu wniesienia skargi, ani nie nakłada także obowiązku wniesienia jej z wykorzystaniem Elektronicznego Skrzynki Podawczej lub opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym.
Obowiązek wykorzystywania i publikacji adresu poczty elektronicznej wynika m.in. z:
1. Strona podmiotowa BIP zawiera w szczególności:
(…)
3) imię i nazwisko, numer telefonu, numer telefaksu i adres poczty elektronicznej co najmniej jednej z osób redagujących stronę podmiotową BIP;
(…)
Tylko nieliczne, a być może żadna prokuratura, za wyjątkiem Prokuratury Generalnej dopełnia tego obowiązku.
W zakładce „Statystyki, sprawozdania, kontrole” stwierdzono największe rozbieżności informacyjne.
Uważam, że Prokuratur Generalny powinien wydać polecenie o obowiązku publikacji sprawozdań sporządzonych w związku z ustawą z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, gdyż większość prokuratur okręgowych otrzymała wniosek co najmniej jeden wniosek o informacje publiczne w tym zakresie oraz posiada część sprawozdań w formie elektronicznej. Osobiście zależy mi w szczególności na sprawozdaniu PG-P1CA.
Wydanie takiego polecenia wpłynie również na poprawę funkcjonowania podmiotu, gdyż zapewni systematyczność przetwarzania i publikowania dokumentów.
Obecnie regularnie publikuje w/w sprawozdania w BIP wyłącznie Prokuratura Generalna,Prokuratura Okręgowa w Zamościu. Natomiast m.in.Prokuratura Warszawa-Praga w Warszawie,Prokuratura Okręgowa w Bydgoszczy,Prokuratura Okręgowa w Lublinie publikuje je na odrębnym serwisie informacyjnym.
Podobnie wydane na podstawie art. 9 ust. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 stycznia 2007 roku w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej (Dz.U. 2007.10.68), nie precyzuje zawartych w ustawie pojęć, ograniczając się do ujednolicenia struktury strony głównej BIP i stron podmiotowych oraz określenia wymogów technicznych.
Niepokojący jest pomysł monitorującego poszukiwania objaśnień pojęć ustawowych w rozporządzeniu, gdyż definiowanie ich w rozporządzeniu jest niedopuszczalne.
Trudno jest zatem przy próbie zdefiniowania tegoż pojęcia w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej określić, czy chodzi o kontrole, stanowiące przedmiot działania podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, jak przykładowo Urząd Kontroli Skarbowej, Najwyższa Izba Kontroli, tudzież Państwowa Inspekcja Pracy, czy o kontrole wewnętrzne, sprawdzające sposób wykonywania zadań, jak to ma miejsce w prokuraturze.
Zakres informacji publicznej podlegającej udostępnieniu w BIP powinien być możliwie szeroki i winno stosować się wykładnie rozszerzającą.
W literaturze dostrzeżono ten problem:
Interpretacja art. 8 ust. 3 pozwala bowiem na umieszczanie przez podmiot zobowiązany innych informacji aniżeli te, które są wskazane w art. 6 UDIP. Praktyka pokazuje jednak, że podmioty zobowiązane zwracają szczególną uwagę na kształt i charakter postanowień ustawowych, niejako wzorując się na katalogu informacji tam zawartych.
Z tego powodu sprawozdania z kontroli wewnętrznych w prokuraturze nie powinny podlegać automatycznemu udostępnianiu na stronach BIP. Należy przy tym wskazać, że wypełnienie obowiązku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 tiret drugie ustawy o dostępie do informacji publicznej, polega na udostępnieniu dokumentacji z przebiegu i efektów kontroli, a nie informacji przetworzonej. Taka informacja może być udostępniona na wniosek zainteresowanego w myśl art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a jeżeli będzie wymagać przetworzenia – tylko w zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego (art. 3 ust. 1 pkt 1).
Należy stosować wykładnie rozszerzająco i uważam, że dokumenty z kontroli wewnętrznych również powinny podlegać udostępnieniu.
Należy wskazać powszechnie przyjęty pogląd w orzecznictwie:
Nie zmienia także charakteru informacji publicznej z prostej na przetworzoną konieczność usunięcia z treści decyzji pewnych jej elementów ze względu na wymogi ochrony danych osobowych, gdyż jest to po prostu realizacja obowiązku wynikającego z art. 5 ust. 2 ustawy. Tak zwana „anonimizacja” decyzji, polegająca na wykreśleniu z niej niektórych elementów formalnych, dotyczących danych osobowych stron bez naruszenia samego rozstrzygnięcia administracyjnego, nie jest przetworzeniem informacji, zaś decyzja w ten sposób przygotowana do ujawnienia jest informacją publiczną nieprzetworzoną, która powinna być ujawniona bez żadnych dodatkowych warunków.
Należy wskazać, że ustawodawca wprost w ustawie zawarł możliwość wyłączenia jawności części fragmentów dokumentów publikowanych w Biuletynie Informacji Publicznej stanowiąc:
W przypadku wyłączenia jawności informacji publicznej, w Biuletynie Informacji Publicznej podaje się zakres wyłączenia, podstawę prawną wyłączenia jawności oraz wskazuje się organ lub osobę, które dokonały wyłączenia, a w przypadku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, podmiot, w interesie którego dokonano wyłączenia jawności.
Nie dopuszczalne jest ograniczanie jawności poprzez całkowite zaniechanie informowania o przeprowadzaniu kontroli wewnętrznych w BIP tj.ma to miejsce obecnie w BIP Prokuratury Generalnej. Z względu na konieczność opatrzenia informacji szczegółowymi informacjami o przyczynie, a również z względu na konstytucyjny zakaz (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w związku z art. 61 Konstytucji RP) należy również uznać, że należy dokonywać publikacji dokumentów,ale poddanych odpowiedniej anonimizacji z wskazaniem określonych informacji.
Wsparcie dla tej tezy można znaleźć w stanowisku, zawartym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2010 roku I OSK 495/10, oddalającym skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w sprawie skargi na decyzję Prokuratora Okręgowego w Częstochowie w przedmiocie informacji publicznej, jaką miały stanowić „wszystkie dokumenty – zawierające informację publiczną: dotyczące kontroli zewnętrznych i wewnętrznych (w tym wizytacji i lustracji) … ”. W uzasadnieniu NSA podniósł, iż nie ulega wątpliwości, że z uwagi na charakter organu zobowiązanego do udzielenia informacji (prokuratura), rodzaj informacji (protokoły kontroli, wizytacji, lustracji…), okres objęty żądaniem (od wejścia w życie ustawy o d.d.i.p), liczbę przeprowadzonych w tym czasie kontroli, żądana informacja ma charakter informacji złożonej (przetworzonej) i wymagała wykazania, że jej żądanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.
Zupełne niezrozumiałe jest przywołanie uzasadnienia tego wyroku, gdyż przedstawił on całkowicie odmienny:
Ponadto należy zwrócić uwagę, że pogląd ten jest odosobniony w orzecznictwie. Odmiennie przykładowo:
Zażądało przesłania drogą elektroniczną – za okres od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia realizacji wniosku – kserokopii dokumentacji przebiegu i efektów wszystkich kontroli oraz wystąpień, stanowisk, wniosków i opinii organu przeprowadzającego te kontrole, a ponadto spisu udostępnionych kopii dokumentów. (…) Realizacja przedmiotowego wniosku wymagałoby zatem powielenia co najmniej dokumentów 50000 dokumentów, chociaż przypuszczalnie, gdyby przeanalizować każdą zarejestrowaną w inspektoracie sprawę, to ilość ta byłaby wielokrotnie większa. (…) Ustawodawca zobowiązał do publikowania omawianych informacji w Biuletynie Informacji Publicznej od dnia 1 stycznia 2004 r. Gdyby Małopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. spełnił określony przez ustawodawcę obowiązek, to skarżące Stowarzyszenie mogłoby żądaną informację publiczną uzyskać z Biuletynu Informacji Publicznej. Skoro organ nie zrealizował tych zadań, to Stowarzyszenie może domagać się udostępnienia przedmiotowych informacji na wniosek. (…) Przepis art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy wprost stanowi, że udostępnieniu podlega informacja publiczna o danych publicznych, w tym dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających. Takiego charakteru przedmiotowych danych nie zmienia ani długość okresu, którego dotyczą powołane dokumenty, ani ewentualne trudności podmiotu zobowiązanego w udostępnieniu wnioskowanych informacji. Treść cytowanego art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a tiret drugie a także art.10 ust.1 ustawy jednoznacznie przesądzają bowiem o kwalifikacji wnioskowanych przez Stowarzyszenie danych jako informacji publicznej.
O przetworzeniu informacji nie stanowi też sięganie do materiałów archiwalnych czy też źródłowych. Także czasochłonność oraz trudności organizacyjno-techniczne jakie wiążą się z przygotowaniem informacji publicznej, nie mogą zwalniać zobowiązanego podmiotu z tego obowiązku, a tym samym kwestie te nie mogą ograniczać prawa do uzyskania informacji publicznej przewidzianego w art. 3 u.d.i.p.
Podobnie również VIII SA/Wa 179/13 – Wyrok WSA, IV SAB/Po 33/13 – Wyrok WSA, II SA/Sz 372/13 – Wyrok WSA, IV SAB/Po 27/13 – Wyrok WSA, II SAB/Po 23/13 – Wyrok WSA, II SA/Go 1052/12 – Wyrok WSA.
Nawet jeżeli przyjąć, że to informacja przetworzona to uwzględniając szerokie grono odbiorców, a także ogólnie przyjętą otwartość urzędu możliwe było ustalenie „z urzędu”, że zachodzi szczególnie istotny interes publiczny.
Prokuratury to podmioty zobowiązane w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Implikuje to obowiązek prowadzenia BIP. W celu m. in. poinformowania w sposób niezależny od usług prywatnych podlega on ogłoszeniu na Stronie Głównej Biuletynu Informacji Publicznej stosownie do art. 9 ust. 3 u.d.i.p. stanowiącym:
Art. 9. (…) 3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane przekazać ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji informacje niezbędne do zamieszczenia na stronie, o której mowa w ust. 1.
Tryb i zakres przekazywania danych stosownie do art. 9 ust. 5 ustawy jest określony w rozporządzeniu w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej poprzez przepisy:
§ 12. 1. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy, przekazują ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji informacje niezbędne do prowadzenia strony głównej BIP, w tym o URL utworzonej przez siebie strony podmiotowej BIP.
2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy, powiadamiają niezwłocznie ministra właściwego do spraw informatyzacji o zmianach w treści informacji, które przekazały w celu zamieszczania na stronie głównej BIP.
§ 13. Przekazywanie informacji, o których mowa w § 12 ust. 1, oraz powiadamianie ministra właściwego do spraw informatyzacji o zmianach w treści tych informacji następuje w terminie zapewniającym zachowanie zgodności treści strony głównej i stron podmiotowych BIP , niezwłocznie po wprowadzeniu na stronie podmiotowej BIP tych zmian.
§ 14. 1. Przekazywanie informacji, o których mowa w § 13, odbywa się poprzez moduł administracyjny strony głównej BIP.
2. Administrator strony głównej BIP jest obowiązany niezwłocznie potwierdzić odbiór i zamieścić na stronie głównej BIP informacje, o których mowa w ust. 1.
W praktyce zakres informacji przekazywanych do Strony Głównej BIP wskazuje Podręcznik redaktora strony podmiotowej BIP s. 20.
Dla mnie ważne jest wypełnianie tego obowiązku, gdyż jest to centralne miejsce, gdzie są dane kontaktowe (e-mail) do podmiotów zobowiązanych.
Niestety, wypełnianie tego obowiązku leży, co dotyka nawet MAiC (odpowiedzialnego za SGBIP), a również innych Ministerstw co odczułem przy okazji CRU.
Uważam, że nadzór w tym zakresie winna wykonywać jednostka wyższego stopnia do podmiotu zobowiązanego, a obowiązek spoczywa na kierowniku podmiotu zobowiązanego, gdy przepisy szczególne nie określają odmiennie.
Problem dostrzegłem również w Prokuraturze Generalnej i skierowałem skargę:
Z powodu pewnej utraty wiary w możliwość załatwienia tej sprawy na szczeblu najwyższym w związku z posiadaniem bazy adresowej do prokuratur skierowałem skargę do wszystkich prokuratur apelacyjnych:
Przywołane zarządzenie wraz historią wydobycia od jednostki, która jako pierwsza się nim pochwaliła:
Prokuratura Generalna pierw nie potrafiła zająć się moją skargą zaćmiona wnioskiem o informacje publiczne. Zawiadomienie o załatwieniu skargi skomentowałem wspominając również o rozporządzeniu o organizacji prokuratury.
Prokuratura Apelacyjna w Poznaniu do kolejny przykład na to, że odpowiednie argumenty 😉 , a informacja publiczna może być udostępniona wyczerpująco w formie i sposób określony w wniosku oraz w terminie określonym przez prawo.
Nawet wymuszenie na dowolnej prokuraturze okręgowej zgłoszenia BIP powinno wywołać dopełnienie obowiązku przez Prokuraturę Generalną, więc skierowanie skarg do prokuratur apelacyjnych dało więcej papieru, ale Prokuratura Generalna zostałaby poruszona przez administratora SGBIP. Zapewnia on, że jeżeli jednostka podległa zgłasza się do BIP to on kontaktuje się z jednostką prowadzącą, w razie jej braku.
W przypadku prokuratur istnieją przepisy regulujące odmiennie organizacje przekazywania danych do SGBIP:
§ 13. 1. Do podstawowych zadań Biura Prokuratora Generalnego należy:
(…)
21) obsługa Biuletynu Informacji Publicznej Prokuratury Generalnej;
(…)
§ 26. 1. Do podstawowych zadań Wydziału Organizacji Pracy Prokuratur należą sprawy:
(…)
16) prowadzenia strony internetowej prokuratury apelacyjnej;
17) obsługi Biuletynu Informacji Publicznej.§ 44. Do podstawowych zadań Samodzielnego Działu do spraw Informatyzacji i Analiz należy:
(…)
7) prowadzenie strony internetowej prokuratury okręgowej;
8) obsługa Biuletynu Informacji Publicznej.
Moim zdaniem w przypadku prokuratur rejonowych będzie mieć zastosowanie norma ogólna – kierownik podmiotu.
W sprawie na wyróżnienie „zasługuje” Prokuratura Apelacyjna w Katowicach i w Krakowie, które skargę wraz z moimi danymi osobowymi zawierającą zarzuty wobec prokuratorów okręgowych im przekazały, pomimo przepisów:
Art. 231. Jeżeli organ, który otrzymał skargę, nie jest właściwy do jej rozpatrzenia, obowiązany jest niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni, przekazać ją właściwemu organowi, zawiadamiając równocześnie o tym skarżącego, albo wskazać mu właściwy organ.
Art. 232. § 1. Organ właściwy do rozpatrzenia skargi może ją przekazać do załatwienia organowi niższego stopnia, o ile skarga nie zawiera zarzutów dotyczących działalności tego organu.
§ 2. Skargę na pracownika można przekazać do załatwienia również jego przełożonemu służbowemu, z obowiązkiem zawiadomienia organu właściwego do rozpatrzenia skargi o sposobie jej załatwienia.
§ 3.O przekazaniu skargi zawiadamia się równocześnie skarżącego.
Zupełnie niezrozumiałe jest dla mnie nierozpoznanie merytorycznie skargi w zakresie Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie przez nią, a pozostawienie na przekazaniu do Prokuratury Generalnej.
Konstytucja RP jako najwyższe prawo w kraju ustanowiła:
Art. 61. 1. Obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa.
2. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu.
3. Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.
4. Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy.
W związku z ustępem czwartym uchwalona została ustawa o dostępie do informacji publicznej. W art. 3 ust. 1 tej ustawy ustanowiono, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych.
W celu urzeczywistnienia tej zasady każdy podmiot zobowiązany w rozumieniu ustawy ma obowiązek na podstawie z art. 9 ust. 2 ustawy prowadzić własny Biuletyn Informacji Publicznej ((
Art. 9 (…) 2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, tworzą własne strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje podlegające udostępnieniu w tej drodze.
)). Bez wątpienia w związku z art. 4 ust. 1 ustawy ((
Art. 4. 1. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: (…)
)) na każdej jednostce prokuratury w świetle ustawy o dostępie do informacji publicznej ciąży taki obowiązek, gdyż została w drodze ustawy w celu pełnienia służby Obywatelom (realizacji zadań publicznych).
Tak rzecze ustawa…
Niestety stwierdziłem, że zachodzą w zakresie art. 9 ust. 2 i 3 ustawy o dostępie o dostępie do informacji publicznej w prokuraturze pewne niedociągnięcia. Jako obywatel poczułem się zobowiązany zgłosić to ((art. 1 Konstytucji RP w związku z art. 63 Konstytucji RP)). W odpowiedzi na zgłoszenie, po pewnych przygodach – o których kiedyś indziej – w ostatnim czasie dane dostałem list od Prokuratury Generalnej z dn. 2 października 2013 roku podpisany przez Zastępce Dyrektora Biura Prokuratora Generalnego Piotr Wesołowski zawierający:
(…) Zgodnie z aktualnie obowiązującymi uregulowaniami prawnymi zawartymi w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 – Regulamin urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury / Dz. U. Nr. 49, poz. 296 ze zm./, obowiązek wynikającego (sic!) z dyspozycji art. 9 ustawy o dostępie do informacji publicznej dotyczący prowadzenia i redagowania własnych stron Biuletynu Informacji Publicznej prokuratury należy do Prokuratury Generalnej /§ 13 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia/ oraz do prokuratur apelacyjnych / § 26 ust. 1 pkt. 5 i 16 oraz 17 rozporządzenia/ i Prokuratur Okręgowych /§ 37 pkt 7 i § 44 pkt 7 i 8 rozporządzenia/. (…)
Z przytoczonym zdaniu wskazuje się potwierdzenie zapisów ustawowych w rozporządzeniu, ale …
Art. 87 ust. 1 Konstytucji RP stanowi:
Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
Dla prawidłowego zrozumienia zapisów Konstytucji odwołajmy się do doktryny:
Z postanowień art. 87 ust. 1 można wyprowadzić w miarę precyzyjną hierarchię źródeł prawa jedynie dla aktów powszechnie obowiązujących. Przedstawia się ona następująco (w kolejności od aktów o najwyższej mocy prawnej):
1) Konstytucja (por. komentarz do 8 ust. 1);
2) umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie;
3) ustawa;
4) rozporządzenie.
Zauważmy, że organ podjął wykładnie od odniesienie się do rozporządzenia. Spójrzmy na delegacje ustawową na podstawie, której uchwalono owe rozporządzenie:
Art. 18. 1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Prokuratora Generalnego, ustala, w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury określający:
1) wewnętrzną strukturę organizacyjną i zadania Prokuratury Generalnej, prokuratur apelacyjnych oraz pozostałych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, a także liczbę zastępców Prokuratora Generalnego, o których mowa w art. 12 ust. 4,
2) organizację pracy i sposób kierowania pracą,
3) dysponentów środków budżetowych,
4) formy i tryb sprawowania nadzoru służbowego, w tym poprzez wizytacje i lustracje,
5) tryb załatwiania spraw osobowych,
6) organizację pracy organów kolegialnych,
7) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w sprawach karnych,
8) sposób realizacji zadań związanych z udziałem prokuratora w sprawach cywilnych, rodzinnych, opiekuńczych oraz ze stosunku pracy,
9) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w postępowaniu administracyjnym i przed sądami administracyjnymi,
10) tryb działań podejmowanych przez prokuratora w celu zapobieżenia naruszeniom prawa,
11) tryb postępowania w sprawach skarg i wniosków,
uwzględniając potrzebę zapewnienia skuteczności i sprawności postępowania we wszystkich rodzajach spraw, prowadzonych przez prokuratora lub z jego udziałem, w tym szybkość i efektywność działania, z uwzględnieniem funkcjonalności i racjonalności działań prokuratora.
Tymczasem Konstytucja RP stanowi:
Art. 92.
1. Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści.
2. Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji, o których mowa w ust. 1, innemu organowi.
Należy więc przyjąć, że rozporządzenie może dotyczyć spraw wyłącznie określonych w delegacji ustawowej.
(…) Tym samym aktualnie obowiązujące przepisy prawa dotyczące prokuratury nie obligują jednostek szczebla podstawowego do prowadzenia stron Biuletynu Informacji Publicznej. Nie oznacza to jednocześnie braku możliwości uzyskania informacji publicznej dotyczącej działalności prokuratur rejonowych, gdyż zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. (sic!) ustawy o dostępie do informacji publicznej, informacja publiczna nie zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej jest udostępniana na wniosek. (…)
Czy luka w rozporządzeniu może stanowić podstawę do ograniczania prawa obywatelskiego? A jeśli tak to czy zaszło przekroczenie delegacji ustawowej?
Zostałem zmuszony się rozpisać do instytucji różnych.
W załączeniu: